Bir gün kendime sordum: Bu sevgi mi, delilik mi?
Oturdum sayfaları çeviriyorum bu yara için.
Her kapıya gidip ondan, bundan soruyorum,
Bazen durdum, sevgimin sahibini ararken.
Bazen cevap buldum;
Bazıları “sevgi”, bazıları “delilik” dedi.
O ruhumun tabibi,
O ömrümün gölgesi,
O dünyamın süsü…
Şimdi inanıyorum, âşık için iki kalp var:
Seven kalp, deliren kalp.
Abdullah Akçay
Kayıt Tarihi : 10.10.2015 15:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!