Sevgiye Hapsolanlar

Gecenin sessizliği içinde duyuldu içimin gürültüsü,
Korktum, uzaktasın ama duyarsın diye hep sustum.
Anlamıyorsun çok özledim seni içimde bunun üzüntüsü,
Kör olduğum bi bencillikte yine sensizlikle boğuştum.

Sen bu hayatta hava,su,toprak gibisin
Alışırım sana beni yorma demiştim
Şimdi ise niye uzun zamandır sensizim
Beni bir gün unutucaksan gelme demiştim

Dün gece düşünürken seni bir köşede
Bir yıldız kaydı o zifiri gökyüzünde
Tuttum yıldızı dedim sende gitme
Varolan kimse durmuyor zaten yerinde

Ben kabuklarımı aşamadım hâlâ
Doldum ama taşamadım su gibi
Bir çiçek gibi açamadım daha
Kökümden kesmişler ben âmâ

Yalnız hayallerle mi süslüydü bu arkadaşlığımız
Yahut unutulmak için miydi anılarımız
Sen benim içimde her daim varsın ama
Senin için ben hiç olmadım orada

Şimdi onca şey yaptım senin yokluğunda
Yüzüm gülse bile içimde bi burukluk daima
Sevdiğim ne varsa şimdi benden uzakta
İçinde senin olduğun bi kavuşma lazım bana

Bence ayrılıklar dahil değil sevmeye
Seven için resmen bu bir işkence
Her özleyişte sevdaya gelinmezse
Her gelişinde boğulur sevgi ile

Oysa geride kalmadı gerekmez miydi kötü günlerin
Koca yıl ayakta tutan yegâne şeydi beni sözlerin
Gelmesi gerekirdi senin olduğun en güzel mevsimlerin
Hayal kurup yaşamak da mı yasaklandı niye gelmedin?