Sen kalabalık olup yalnızlığımı koluna takarken,
Ben yalnızlığımı unutup kalabalık olmayı senden öğrendim.
Nasıl da çocuk sevgisiyle birbirimize bağlandık.
Tuna’nın çağlayan suların da birlikte yıkanıp paklandık.
Acılarımı yerden topladın
Kimse şu, bu, o acılarımın üzerine basmasın diye elimi açtım gök yüzüne
Dua ile istedim sevgiyi
Soyguncu soysun da, vurguncu vursun
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.
Devamını Oku
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.




Sevgi Olsun
Söz Yazarı: Zafer Can
Beste, Aranje, Müzik ve Yorum: Üstad Dr. Hasan Cihat Örter
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta