Sarıl Şiirlerime
Sarıl şiirlerimin sıcaklığına,
Çünkü dünya üşüyor artık.
İnsan, insana yabancı,
Göz göze gelmek bile lüks olmuş bu çağda.
Ama hâlâ bir yerlerde
Bir cümle dokunabiliyor bir yaraya.
Bir kelime, bir hayatı değiştirebiliyor.
Biz, kelimelerle yola çıkanlardanız,
Karanlıkta ışık arayanlardan,
Sessizce kırılanlara merhem olanlardan.
Birlikte ekeceğiz umudun tohumunu,
Yılgın topraklara, kurumuş duygulara
El birliğiyle serpilecek sevda.
Her dize bir filiz olacak,
Her mısra bir mevsimi başlatacak içimizde.
Ve biz her baharda biraz daha çoğalacağız.
Sevgisiz büyüyen kalplere,
Bir şiirle su vereceğiz.
Çünkü şiir sadece yazılmaz,
Şiir yaşanır,
Bir tebessümde, bir selamda,
Bir dost eli uzandığında başlar şiir.
Yeşerteceğiz karanlık kalpleri,
Işığın ne olduğunu unutmuş yürekleri,
Kırılmış, içe kapanmış insanları
Sevgiyle onaracağız.
Ne bir taş atacağız geçmişe,
Ne de küseceğiz eksik sevgilere.
Biz, sevgiye inanmayı bırakmayanlardanız.
Sözlerimizle dokunacağız
Görünmeyen yaralara,
Güçsüz kalan dualara,
İçinde yalnızlık biriktiren gecelere.
Ve bileceğiz:
Her şiir bir kapıdır insana,
Her dize, yeniden başlamaktır aslında.
O yüzden sarıl,
Sarıl şiirlerime.
Üşüyen yerlerini ört,
Kırık yanlarını dinlendir.
Çünkü hâlâ umut var,
Ve biz hâlâ şiirle iyileşiyoruz.
Çünkü sevgi hâlâ bir mucize,
Ve biz, o mucizeye inananlarız.
Kayıt Tarihi : 2.6.2025 14:05:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!