Sevgi Ektim Şiiri - Abdulkadir Çakmak

Sevgi tohumları ektim acuna.
Meyve verende var odun olanda.
Hasat vakti vardım sondan ucuna.
Yaprağı, toprağı hepsi talanda.

Sevgiyle bezedim ben yeryüzünü.
Aşk'la suladım bin türlü hüzünü.
Dünyanın riyâkar olan yüzünü.
Gördüm insan başlı kara yılanda.

Dünya dediğimiz bu dipsiz gölün.
Aşkla suladığım dikensiz gülün.
Vahasına düşsem o ıssız çölün.
Hakikatı görsem gerçek yalanda.

Sevgi ektim yeşil bağ olsun diye.
Kurumuş topraklar haz dolsun diye.
Nefretin tohumları solsun diye.
Aşkı gördüm ben seven insanda.

AKÇA ekerken aşk tohumunu dur.
Can suyu vermeden eksen ne olur.
Son fidanı dünya'ya diksen ne olur.
Bir kaç damlacık su yoktu çavlanda.