Sevgi Deryadından Şiiri - Taştan Çıralar

Sevgi deryasından yudum içmeyen
Sevemez sevilmez yanar yandırır
Sitemkâr gönlüne kapı açmayan
Kendini avutur eli kandırır

Karanlık geceye seher ışıkken
Gönül ehli kalp dostuna aşıkken
Yarın sarayına boynu eşikken
Soyar üryan koyar yakar dondurur

Lokman’sın de de gör şifa mı dert mi
Avını arayan yırtıcı kurt mu
El mecburken bir bak mert mi namert mi
Pençesine düş aslanı andırır

Çömeldin sırtına bastı yüceldi
Hoşgörüne bedel hep yıkım geldi
Derdine ortaktın o sana eldi
Mideyle düşünür yutar sindirir

Yüreğin yirmi dört altına ayar
Senden yetki alır bilmem ne sayar
Yol yamuk ne yapsan tabanın kayar
İster aydınlatır ister söndürür

Bırakalım sinsi pusu kurmayı
Yardım bekleyene tekme vurmayı
Zor günlere birlik karsı durmayı
Öğrenirsek tüm dertleri dindirir