05.12.1979 / İstanbul
Sen,
gözlerimin sakladığı sır…
Ben,
ellerinin unuttuğu iz.
Bir kavuşma ihtimali kadar yakın,
bir vedanın sessizliği kadar uzağız.
Sevgi dediğin,
belki de budur:
Aynı anda
hem kalmak,
hem gitmek.
Münzevi Zeyrek kaleminden....
Çok teşekkür ederim..
Kayıt Tarihi : 11.9.2025 00:28:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!