yordum yoruldum sana geldim
ey hayat beni de diğerleri gibi yargıla!
kumsalda kıvranan bir balık kadar
yanlışım sana!
yanıldım, yenildim,al beni
Devamını Oku
ey hayat beni de diğerleri gibi yargıla!
kumsalda kıvranan bir balık kadar
yanlışım sana!
yanıldım, yenildim,al beni
Selam
Son Söz, İlk Sözdür
Son sözlere bırakılır daima sahne.
Perde kapandıktan sonraki yüzleri,
Görmek isterdim...
Ağlayanları, gülenleri, sevinenleri
Göçtükten sonra da bilmek isterdim.
Şu yalancı dünyayı gönlümden silip!
İzlerimin, gönlümün, sevgilerimin,
Mısralarla, şiirlerde kalsın isterdim.
Şiirlerde hep yaşamak, sevgide var olmak
Ömürsüz olmaktır dileğim...
Son sözümün, ilk sözüm olduğunu
Ruhumun kalıcılı ...
Ah dila öyle özledimki seni kelimeler kifayetsiz..
Gel
Gene gel, gene.
Ne olursan ol, ister kafir ol,
İster atese tap, ister puta,
İster yüz kere tövbe etmiş ol,
ister yüz kere bozmuş ol tövbeni...
Umutsuzluk kapısı değil bu kapı,
Nasılsan,
Öyle gel...
Mevlana Celaleddin Rumi
Yüce Mevlana'nın bu yüce deyişiyle başladım.Çünkü Bu büyük dehayı bizler hala fark edememişiz.Hele yeni büyüme, yeni okuma çağındakilere bu şans hiç verilmiyor.O Hazreti tv de gördükleri bir kaç gösteriyle biliyorlar.
Yukardaki deyişi hemen hemen bütün bir bulmacanın tamamı.Dikkat ediyorum da bütün yabancı filozofların, düşünürlerin dediklerinin hepsini demiş, aşmış.Hatta diyemediklerini de söylemiş...Ama bizde örnekleme için çok geri planda kalmış. Bize dikte ettirilen yabancı sevmek imajı bu değeri küllemiş.
Bence; bir aşk peygamberidir yüce Mevlana.Hakikate eriş yolunun; nurlu, mistik, muhteşem bir ağzıdır.Aşk olgusunun zirvesidir.Diyorum ki; şiir severler mutlaka onun mesnevisini okumalılar, O muhteşem ağızdan saçılan inçileri toplamalılar.Çünkü aşk; çok uzun bir yoldur, içten öze gider.Bu yolun sahibi de yüce mevlanadır.Yola başlamak için onu mutlaka okumalıyız...
Hele de şiir severler ve yazanlar..
Yunus Emreyi de hiç unutmak olmaz.Onun kadar halk ağzıyla.en erişilmez noktaları dile getiren yoktur.
Sevgili arkadaşlarım,
Bu satırları sizlere teşekkür etmek amacıyla yazdım.Ne kadar teşekkür etsem de hakkınız ödenmez.Ben tabiat itibariyle kimseye arkamı
dönmem, dönemem, uzaklaşamam...Çünkü insan kadar değerli bir varlık yoktur.Bazen ihmal edebilirim.Ama bu çaresizliktendir.
Özümde kırmak gibi bir olgu da yoktur...Hatalarım için beni affedin...Bana değer verip okuduğunuz içinde sizlere sonsuz teşekkürlerimi yineliyorum.
Ben sevgiyi HAK bilenlerdenim...Her sevgi duyan içinde onu taşır...
Yalnızca; ÇOK ETKİLENDİM DİYEBİLİRİM