Tarif edemediğim bir keder bu,
Hiç bir şeye benzemiyor...
Kora çok yandı,
Battı çıktı sanırdım yürek AŞKA,
Meğer Aşk başkaymış, Sevgi başka...
Attım, bitti, gitti artık
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
