Sevgi Ağacı Şiiri - Yunus Hüseyni

Kimileri yüreğinde aşkın tohumunu
Gözyaşı ile sular, gizlice çimlendirir
Suyu ne gök mavisine benzer ne de denize
Yeşilin en güzel tonunun alır fidesi
Saklar, söylemez kıymetlidir bitanesi
Zamanı gelince olgunlaşır meyvesi
Kimsenin bilmediği mavi
Kimsenin görmediği yeşili
Tadına hayran bırakacak meyveyi
Seriverir beyaz kağıt üzerine
Susar...
Seyreyler yüreğinde yetiştirdiği ağacını
Her Yaprağına işlediği An'ı
Terk ederek, gelip geçen zamanı
Kendi, kendi gönlüne gömmek ister
Okuyan anlar mı?
Anlayan idrak eder mi?
Yazılan kimine yazı
Kimine mevsim Yazı
Kimine de Karalanmış sıradan bir yazı
İfade eder...
Hayat akar gider
Gün gelir zaman biter
Kimilerinin yüreği ormandır
Hissetmek ise
Gönüllere sevgi ile dokunmaktır.