sevgi...
toprağa ekili...
bir küçük çekirdekte...
gizlenmiş duruyordu...
sevgi...
çok sıkıldı...
güneşe özendi...
suyunu aradı...
ısısını buldu patladı....
sevgi...
köklerini...
toprağa bıraktı...
dallarıyla...
güneşleri sardı...
sevgi...
kara toprağın...
karanlığından çıktı...
göğün...
yedi katını aştı...
güneşe...yıldızlara...
ışıklarını bıraktı....
sevgi..
güneşleri...
sarmasını da...
bir çekirdeğe...
sığmasını da...
biliyordu...aslında...
29.10.2011 Yalova...
Fikret TurhanKayıt Tarihi : 28.12.2011 21:50:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!