Sevgi Şiiri - Nergis Karadağ

Sevgi bazen sessiz akar bir ırmak
Kalbe düşen bir hoş rüzgâr, ince bir akıntı bırak
Gözlerde kıvılcım olur, geceleri aydınlatır
Yüreğe huzur serper, derinden kanatır
Her dokunuşunda gizli bir mucize ırmak

Sevgi, bir gül gibi açar her bahar
Kokusu sarar ruhu, umutlara karışarak var
Bir tebessüm yeter bazen tüm yorgunluğa
Kalpte saklı bir sırdır, dayanır zorluğa
Gönüllere ışık olur her yeni bahar

Sevgi, karanlık gecede doğan ay
Yolunu kaybedene rehber olur, hep parlay
Düşlerde saklı bir ses, tatlı bir çağrı
İçimizde hiç sönmeyen küçük bir ışık çağrı
Gözlerde parıldar durmadan o ay

Sevgi, zamanda iz bırakan bir melodi
Çalındıkça derinleşir kalpteki ahengi
Birlikte atılan her adım bir şarkı
Yüreğin ritminde saklıdır o farkı
Hayata anlam katan eşsiz bir melodi

Sevgi, sonsuzluğa açılan bir kapı
Geçtikçe büyür insanın içindeki hapı
Bir bakışla başlar büyük bir serüven
İki yürekte birleşir aynı düşünen
Ve sonsuza dek sürer o gizemli kapı