Bir gün küsersin,
bir gün susarsın...
Bir bakmışsın gözyaşını tutan da
kahkahanı duyan da
aynı insan olmuş.
Kimi seni eksiltir,
kimi tamlar.
Ama en çok
bir tebessüm tamamlar seni
yabancıdan gelmişse bile
yıkmaz.
Bir yerde kırılmışsan
başka bir yerde sarılırsın.
Çünkü insan,
bir yaradır bazen
bazen de merhemdir,
bir sözle başlatır yangını
bir sessizlikle söndürür.
Dost, düşman, tanıdık,
hepsi insandan çıkar...
Ama sevgi,
seçtiğimiz değil
taşıdığımız bir yüktür.
Ben yine de
sevmeyi seçiyorum.
Küssem de
yorgun olsam da
sevgiye sarılıyorum.
Çünkü
giden kalanı büyütür,
kalan gideni
sevgidir yaşamın suyu.
sevelim ki hayat,
akıp bulsun yolunu
Metin Kirazlı
Kayıt Tarihi : 21.6.2025 00:40:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çünkü gerçek sevgi, sahip olmak değil, var olduğuna sevinmektir, belki de.
Kutluyorum
TÜM YORUMLAR (1)