Sevgi Şiiri - Aziz Uygur

Onu düşünürsün, güneşin ışıkları denizden,
yansır da gözlerine.

Onu düşünürsün, AY'ın gür ışıkları renk verirken,
ırmaklar üzerine.

Onu görürsün, uzaklşarda bir yol boyu,
toz havaya kalkarsa.

Gece zifiri karanlıkta dar köprüde yolcuyu,
titreten bir korku sarsa.

Onu hissedersin, O içine ve kalbine girip te,
nefretleri sökerse.

Onu görürsün, yaşlıysan çocuklar gelip te,
ellerini öperse.

Onu işitirsin, orada bir ışıltıyla boğuk,
dalga yükseldiği anda.

Herşey susunca, dinlemeye gidersin çevreni, çokluk,
sessiz, ormanda.

Sen onun yanındasın! ne çıkar olsan da uzak,
yakın osana.

Güneş batıyor! neredeyse yıldızlar ışık saçıyor,
Ah!....orada olsana.