Severim, överim ve döverim...

​Yunus ben "Yaratılanı severim",
Zerrede Yaradan'ı ben överim,
Kibrimi bir çuval eyler, döverim,
Aşkı bildim o mübarek özünden.

Gönül verdim eski çağın pirine,
Daldım aşkın en deruni yerine,
Güzellerin hükmettiği birine,
Feyz aldım Karacaoğlan sözünden.

​Pir Sultan'ım, ser veririm, sır vermem,
Hainin sofrasına konup dermem,
Haksızlığa karşı kör olup durmam,
Güç alırım o ateşin közünden.

​Dadaloğlu konmuş yüce dağlara,
Sırt çevirmiş beylere ağalara,
Sesleniyor gelen bütün çağlara,
Ayrılmam ki Avşarların izinden.

​Köroğlu'ndan miras kaldı bu nara,
Kırat kişner, derman olur her yara,
Zalimin hükmünü boyarız kara,
Bolu Beyi korkar onun gözünden.

​Veysel gibi yola düştüm, uzanır,
Gözüm görmez, lakin gönlüm sızlanır,
Toprak ana güler, derdim azalır,
Işık buldum toprağın şan yüzünden.

​Kul Hasan'ım, yedi ulu pınardan,
Su içmişim asırlardır akandan,
Sazım, sözüm feyz almıştır o candan,
Tel koparmam ustaların sazından...

Hasan Belek
03 09 2025
Akçay