Sen seni sevene düşman olansın,
Bir gülüşü zehir eden,
Bir bakışı sessizliğe gömen…
Kalbine geleni,
kapısından döndüren yabancısın.
Sana inanan,
adını dualara katan bir kalbi
hiçbir şey olmamış gibi
geceye bırakansın.
Üstelik hiç düşünmeden…
Üstelik hiç utanmadan…
Sen seni sevene düşman olansın,
Sevildiğini fark edince kaçan,
Yaklaştıkça uzaklara çekilen,
Dokunulsa da hissedilmeyen
soğuk bir rüzgar gibi geçip gidersin
en sıcak yerden bile…
Seni yüreğinde taşıyan,
sana yük olmaktan korkan o insanı
en ağır yükle bırakırsın geride:
“Keşke sevmeseydim.”
Ve bil ki,
bir gün sen de seversin birini,
hiç sevmez gibi…
O da gider,
hiç gitmez gibi.
Kayıt Tarihi : 19.4.2025 18:06:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!