Seveceğim Beni Şiiri - Mesut Yalçınkaya

Dün gece gece yine seni düşündüm.
Yalnızlığıma hep seni sordum.
Nerde o dedim söylemedi.
Belkide bilerek söyleyemedi.
Yalvardım yakardım tam ağlıyordum.
Birden o da senin gibi kayboluverdi.
Derdimi anlatacağım yalnızlığımda yok artık.
Ve ben derdimi kendime anlatıyorum.
Sevenin halinden sevenler anlarmışya;
Kendim anlatıyorum, kendim dinliyorum.
Ancak kendimde buluyorum kendimi.
Teselli buluyorum belki anlatınca derdimi.
Belki bir umut arayışı ama
Senin ve yalnızlığının anlayamadığı kadar anlıyorum kendimi.
Karar verdim kendimi seveceğim artık.
Bu belki tuhaf gelebilir sana.
Hatta senin için çok aptalca.
Ama biliyorumki buna hiç hakkın yok.
Bu hale düşmemdeki payın çok.
Beni benden daha iyi anlayabilir misin?
Beni ben kadar sevebilir misin?
Sevmenden de geçtim taklit edebilir misin?
Edemezsin, edemezsin tabi
Taklit edebilseydin zaten kendim yerine koyardım seni.
İşte sen bunları yapamadın.
Ve beni hiçbir zaman anlayamadın.
Benim acıdığım kadar sen bana acımadın.
Bana acımayana bende acımayacağım.
Hayatımdan sileceğim seni.
Bu dünya döndükçe
Ve bu can bedende durdukça.
Her zaman ve daima
Seveceğim beni......