Sevdim ,yenildim Şiiri - Münevver Şıpka

Ben birini sevdim,çok sevdim
Sevgim özleme döndü,
Özledim,kavuştum,
Özledim kavuşamadım.
Kavuşamadım, sonsuzluğa uğurladım.
Seneler geçti,
Bu yaralı ilişkide herşeyi gördüm.
Ne çok değer verip,
Ne çok hırpalanmış,
Ne çok aldatılmışım.
Ne çok iz kalmış ruhumda,bedenimde
Fırtınada bir fidan olmuşum
Okyanusta bir kıvılcım.
Dikenli dallarım var,
Kuşların konamadığı.
Karanlık gecelerim var,
Yıldızların olmadığı.
Ve O...
Uzaklardan bir şiir okurdu dudakların
Ruhumu okşadı söyleyışlerin,
İltifatların,hasret sözlerin.
Beni sana yangın eden gözlerin,
Uzaklardan bir şiir okurdu sesin,
Sesini duyunca titrerdi içim.
Dokunmadı tenime tenin,
Değmedi gözlerime gözün.
Mutluluğu hakettim dedim.
Ah be gülüm,kendime yenildim,
Bilmiyordun yaralarım derin.
Bilmiyordun çok kırılmış kalbim.
Sana değil de yara izlerime kandım,
Sana değil de yaşanmışlıklara darıldım.
Bu yaralı kalbimle güvenemedim,
Yeni yaralardan korktum.
Sanırım bu kez kalbime değil,
Aklıma yenik düştüm ,
Korktum yarından,
Belki mutlu olmaktan.
Ya da senin ruhunu incitmekten...
Sorumluluk mu bahaneydi,
Ben cesaretime yenildim.

Şimdi gene yaralı bir kuşum