Cümle içinde kullanmam beni zayıf gösterir mi bilmem ama kelimeler kifayetsiz seni tanıdığımdan beri .. Tüm bu kifayetsiz cümlelerin içlerinden cımbızla çekip adının önüne iliştirdiğim tüm kelimelerse , aşk’dan payını almış hüzün baz gece yolcuları işte...
Nefesin nefesime değmediği sensiz geçirdiğim bir dakikada bile tüm dokunuşlarım felç ve özürlü bir nevi, tüm gülüşlerim aslında hüzünlü. Sonra asıl mucizem , tüm bildiklerime ihanet edercesine gülen ve tek bir nefese bir ömrümü devşiren sen..
kaç mevsim geçti bilmem, kaç bahara küs içim ve kaç sonbahar bu son diye kandırdılar baharı, ben seni tanımazken.. oysa , bir ayçiçeği tutarlılığında tüm sana bakışlarım ve kaybolduğu yerlere lunaparklar götüren salya sümük çocuklar gibi , sana aşkım..
dizini kanatmadan annesini anımsamayan her çocuk kadar bencilim aslında .. düşerken tutunacak bir dalı büyütmek içinde, benimkisi. Dayanağımsın sen benim sevgili.
Yani benim güzel gözlüm; hani gözden ırak olan gönülle münasebetlerine yabancılaşır derler ya zamanla , her saatin dakikasının bileşkesi olan tüm saniyelerde özleyen biri için bu söz küllen yalan aslında.. Sana çarpan bir kalbe tempo tutan bir çift güvercin kanadıyız ısrarla ..Birde şey var, şey.. Yaa ne çok ismi Sevil olan yer varmış hayret. her yerin adı sevil mi yoksa benim baktığım her yer de mi sevil.. Ne bileyim garip işte.
Sensiz suların daha yavaş aktığını ya da bazen kesilenin sular değil de iç çekişlerim olduğu kabul etmek erkekliğimden bir şey götürmez biliyorum ama emin ol yokluğunu anlatacak çok daha güzel cümleler biliyorum .. mevsimlik işçiler gibi aşkı yılın belli zamanlarına sıkıştıranlara karşı duyduğum samimiyetsiz bir sevgiden ya da bir bayram arifesine sıkıştırılmış "peki ya siz nasılsınız" merakından çok öte bir yerde ve zamana dar gelircesine hem de , özledim seni .. ki yanık tende beyaz kadar yakışır bana seni özlemek .. Sensiz Uyuyamadığımı söylemişmiydim? Üçlü bir koltuğun tüm kıvrımlarını ezberledim artık sensiz uyuduğum gecelerde. bahara yatıp çığ altında uyanıyorum bazen .. camlar yağmurun içeri girmesine razı sanki , perdeler camın dışına asılmış , uçuşuyor .. insanların güne başladığı saatlerde ben halen geceyi üflememiş oluyorum seni düşünürken .. aynı kitabın aynı sayfasını sararttı gözlerim , ne yazık .. Sonra , erken de uyanıyorum üstelik. Eksik olan sadece uyku değil gecelerden sabahlara taşınan sensizliklerde.
Mesafelere yol diyenler ile, hep bir yolunu bulup mesafeleri tüketenler arasında bir yerlerde otuz kusur yıldır nöbet tutan bir yürek bir çift gözyaşı biriktirdim sana , bunlar senin, gel al tamam mı.
bak görüyormusun , ne kadar mutlu olsam da yine de beceremiyorum neşeli bir mektup yazmayı .. ellerim ruhundan aldığı komutlardan memnun olsalar gerek , sıcacık bakışların gelince aklıma freni boşalmış bir tren gibi durmaksızın ilerliyor, geriye dönüp bakmadan ne yazdığımı okumadan sadece ruhum fışkırıyor ismin geçen ger harfe... oysa, ne zordur m'nin üstüne basa basa “özledim” demek , bazen bu rahatlığıma ben de şaşıyorum .Yaşamsal kaygıların boşlukları doldurmadığını öğrenmeye büyümek diyoruz ya hani , seni öyle özledim işte , inanırmısın ?
Yılını anımsamadığım bir eylül akşamı kendime iyice yabancılaşıp vize uygulamaya başladığım zamanlardan , farkındalıklarımın saçlarıma beyaza boyamaya başladığı zamanlara kadar geçen bir sensizlik üzerine tüm önsözlerim , oku bak .. Hep bir yolcu , hep bir cam kenarı yalnızlığı soğuk kış gecelerinin ve ağustosta başımdan aşağı dökülen karlar mucizem değil artık, benim mucizem sensin. bunu da bil.. Sanki bir yalana başlamışta , bir türlü işin içinden çıkamaz gibi sensizlik ,
Aslın da kelimelere kifayet yüklemek şairin işi , benimkisi güneşe çalmak tüm kararmışlıklarımı .. Sana , seni anlatacak ahmaklığı bana veren cesaretim değil , dedim ya özledim .. Ben özleyince , kafa tutarım kendime , tüm bilinmişliklerime ..
Devam edecek çok satır var , hepsi içimde bir yerlerde yazılmayı bekliyor , kimi sararmış kimi tamamlanmayı bekleyen .. Daha yeni başlıyor hayat koca bir ömür var içinde sen olan ve yüzünü benden çevirip başka bir yere baktığında bile özlenecek olan yine sen... Her şey ve hepsi sen ortak paydasının gümüş askerleri , hepsi içimde , uzunca bir dip not'un neferleri ..
Soykan Alper Çinar
Kayıt Tarihi : 19.2.2018 22:23:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Dedim ya sevdim...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!