İSTANBUL Bakırköy
yine yalnız bir İstanbul gecesii,
mevsim kış,
dışarda diz boyu kar,
soğuk insanın içine bıçak misali işliyor
rüzgar kırbaç gibi şaklıyor biteviye
benimse başımda yine kavak yeller,
dışarda kar,
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Ne kar, ne soğuk, ne fırtına...
Üşüten, titreten, yokluğun, hasretin vurgunu...
Beklenenin, bir türlü gelmeyenin ayazı...
İçtendi..
Tebrikler Gülen Hanım..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta