Sevdiğim Şiiri - İbrahim Uludağ

Sensin benim günüm; akşam, sabahım.
Gün seninle doğar; batar sevdiğim.
Gönül ülkemdeki tek padişahım,
Kalbim yalnız sana atar sevdiğim

Gül yüzüne aşık şeyda bülbülüm.
Aşkınla yanarım, savrulur külüm.
Karşılık olarak benim ödülüm:
Cemalini görmek yeter sevdiğim.

Şiirler yazarım dille överim.
Sana seni sunar gülle överim.
Bir bahane bulur ille överim.
Her halimde övgün yatar sevdiğim.

Seni hatırlatır dağ taşlar bile,
Gözümden dökülen tüm yaşlar bile,
Hatta cıvıldayan şu kuşlar bile,
Sanki Tuğba diye öter sevdiğim.

Derdime dermansın, yarama merhem.
Hem arkadaşımsın; sevdiceğim hem.
Senden ayrı kalsam yoktur ki şüphem
Benim de huzurum biter sevdiğim.

Varlığın ruhuma aydınlık katar.
Yokluğun kederdir kaşımı çatar.
Gözyaşın bir derya neşemi yutar.
Hüznün cehennemden beter sevdiğim.