Sevdiğim Şiiri - Ramazan Kayak

Sevdiğim
Açmadım bir daha
Kapısını gönül evimin
Bahçesini öyle bıraktım
Bıraktığın gibi
Sevdiğim
Biliyorum
Çoktan solmuştur
O çok sevdiğin kırmızı karanfiller
Artık sevinç yok orda
Şimdi
Mezarlık sensizliğindedir
Susuz topraklar gibi
Filizlenen bir şey kalmamıştır
Hazana dönmüştür orda zaman
Yaprakları dökülmüştür umutlarımın
Mevsimlerden habersizdir orda günler
Sensizlikte yaşam nasıldır
Bilemezsin
Sevdiğim
Nasıl geçer günler
Sabahlar kaç gözle beklenir
Umutlar nasıl bir,bir yok olur
Yaşama sevinci nasıl biter
Bilemezsin
Öylesine
Düşkün ve tutkundum sana
Senle yaşamıştık baharları
Beraber ıslanmıştık yağmurlarda
Candan sevilmeyi sende öğrenmiştim
Dikenli yolları senle aşmıştım
Yoksulluğa haksızlığa direnmeyi
El ele kenetlenmeyi senle başarmıştım
Umutla sabır etmeyi
Kavuşmayı özlemlerin ardından
Hasretle kucaklaşmayı
Öğretmiştin bana
Sevdiğim
Beni zamansız bırakıp gittin
Ne vardı ötelerde beni terk etin
Kayıp etmişim her şeyi sensiz
Sabrın halkaları kopmakta içimde
Umutlar bırakıp gitmiş
Azap nehir ine kapılmış bedenim
Seni arıyorum
Yoksun
Kendimi arıyorum bulamıyorum
Tutunacak bir dalım kalmadı
Savruluyorum
Bedenimdeki bu kasırga ile
Öylesine terk etinki giderken
Beni de götürmüş gibisin
Sanki yokum ya
Ben senin hasretine
Yokluğuna dayanamam
Ya buralardan giderim
Ya peşinden gelirim
Sevdiğim….