SEVDİCEĞİM
Canım dedim canımın içine sakladım
Tahtına gel otur gül yüzlü sevdiceğim,
Bir zamanlar beni sevdiğini hatırladım
Gel de yüzümü yine güldür sevdiceğim.
Yollar ırak değil zaman gelip geçmez
Sen uzakta ben burada ömür bitmez
Hasretinle bağrımda ateş yanar tütmez
Gel de yangınımı söndür sevdiceğim.
Sözüm bitti de büründüm sessizliğe
Alışmıyor bu yürek inan ki sensizliğe
Alıştırma ne olur beni kimsesizliğe
Gel de yalnızlığım bitsin sevdiceğim.
Her yürek taşıyıp kaldıramaz ayrılığı
Kır sabır taşını bitir artık bu yalnızlığı
Bana yük etme gönül yaralı arsızlığı
Gel de kanayan yara dursun sevdiceğim.
Sivaslı Mehmet dedi diyeceğini sana
Gel acı Rabbin yarattığı bu aciz kula
Binmeden daha dört kollu ahiret kuşun
Gel de gül yüzünü göreyim sevdiceğim.
MEHMET EMCİ2010
Kayıt Tarihi : 4.9.2024 22:52:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!