Karşı koyamazmış insan,
Sevgi pencerenden gülümsediğinde
Ellerin uzanırmış açmak için,
Farkına varamazmışsın…
Hele de küskün kaldıysan
Boş vaatler yüzünden sevmelerden;
Gülümseyişe gül değince,
Kalbini kuyu dibinde bırakamazmışsın!
Sevdaya kadeh kaldırdım yine
Hem çekingen hem atak
Anlamadım nasıl bulaştım bu işe
Bir ayaz geldi sokak kaçkını yüreğime!
Şimdi arındım hayallerden,
Ayrılık sancısını kovdum içerden
Şimdi vuslat saati, kapayın gözlerinizi
Bu mahrem yeri, iki kişiye açıldı!
14/07/2009-00:32
İlknur KöknarKayıt Tarihi : 30.7.2009 00:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!