Sevdasına Yandığım Şiiri - Kemal Berk

Denizin her dalgası, kumsalı okşar durur
Aşkına hasret kalmış, sevgiliyi andırır
Vuslata erdiğinde, eli göğsüne vurur
İncitmeye kıymayan, sevgiliyi andırır

Boyun eğer dil döker, gözü gönlü bakarken
Kötüleri içinden, birer birer atarken
Her nesneyi terk edip, sevgiliyi anarken
Kavuşmaya yeminli, sevdalıyı andırır

Gözleri hep yollarda, postacıyı bir görse
Alacağım mektupla, kırlarda gülü derse
Taç yaptığım çiçekle, kokuya her gün erse
Güzelliği gönlünde, sevdasını andırır

Gözü kulağı verdim, kendimi yoktan saydı
Gökyüzünde gördüğüm, ne Güneş'ti, ne Ay'dı
Sevda böyle bir şeymiş, gönül bak ona kaydı
Gördüğüm her nesnede, sevdasını andırır

Rüzgarın uğultusu, yağmurun her damlası
Yumurtanın içinde, sanki altın sarısı
Aşkına meftun olmuş, dönerken pervanesi
Bana çok şey anlatan, sevdalıyı andırır

Dostluğa el uzattım, sımsıkı sarılırken
Yürekten bağlanmıştım, aşkıyla bayılırken
Yılların pişmanlığı, anlayıp buluşurken
Sevdasına yandığım, sevdalıyı andırır

Kemal'eren Kemal Berk
31.3.2021