Sevdanın Nöbetindeyim Şiiri - Hasan Çifci

Sevdanın nöbetindeyim.
Alnımda tomurcuk ter,
Bağrımda onulmaz bir yara.
Özlemin kılıçtan keskin,
Hasretin ölümden beter.

Önümde iki dağ...
Birinde keskin rüzgar,
Diğerinde kar.
Altımda kızgın toprak,
Üstümde kara bulut,
Önümde aşılmaz yollar...

Ne zaman telefon çalsa
Keşke sen olsan diyorum.
Kiminle konuşsam,
Kime baksam,
Onda seni görüyorum.
Seni hiç kimseye,
Herkesi sana benzetiyorum.

Söyle sen yoksan eğer,
Titreyen ellerimi kim tutsun.
Yağmur ıslatmaz beni,
Kar ateş gibi değer.
Sen yoksan bir tanem,
Söyle beni kim avutsun.

Dünya zindan karası,
İçinde yalnızlığım...
Ellerim üşür bırakıp giderken,
Ruhum ayrılır bedensiz.
Bir gün bile geçmezken,
Söyle bir tanem,
Nasıl geçer bir ömür sensiz.

3 Şubat 2003 Pazartesi
Oran/Ankara