“Bedenime kefen biçti ellerin de
Ben yine de kıyamadım.
Dokunuşlarına öldüm sevgili.
Kırpma gözünü sen de acıma bana
Sevdaların pınarına kandırma yüreğimi
Ve sorma bana sevda hayatın neresinde diye
O dayanılmaz arzunun haşmetiyle,
Merhametsiz karanlık içindeyim
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Devamını Oku
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Dertlerin artsa da kapının önünden geçse de yalnızlığın, aldırmasın yüreğin. Kirpiklerinin ucundaki son bakışınla bakma sakın bana. Sevdanın en koyu demini doldur gözlerine. Tebessümün çırpınan kanatlarını tak dudaklarına. Yudum yudum tırman sarıp sarmalayan muhabbet yokuşunu. Her yolu dene yerden göğe kadar yüreğimizin hakkı olan sevdamız için.
Ve sorma bana sevda hayatın neresinde diye
O dayanılmaz arzunun haşmetiyle,
Sevdanın en koyu demi gözlerinde sevgili…
.................
Şafağa tutarken ıslak dudaklarımızı gündüzün halkalı suretleriyle uyandırırız yamaçları, kahkaha tepesinde mutluluğun şölenine oturmak için. Kuşlar kanat çırptıkça, yaşam alışkanlığımız olur, kendi varsıllığımızın tahtına kurulmak için...
Tebriklerimle şaire...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta