Sevdan bir kırık mızrapta kaldı
Sevdan güneşe doğru yol aldı
Sevdan meçhul, sevdan kimsesiz
Sevdan yine bilinmezlere daldı.
Güldü geçti nev-i beşer her söze
Ne dışa açıldı habbe, ne de öze
Kulağında nağme nağme onun adı
Hem dile ağıt, hem yaş oldu göze
Ölüm çok yakın, çok da ırak
Bitmedi elest bezminden beri firak
Sanma sakın mutluluktandır
Yüzüm güldü hep, yüreğim ağlayarak
Kayıt Tarihi : 15.5.2006 08:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)