Sevdan Şiiri - Yavuz Doğan

Kolları arkasından bağlı bir gömlek gibi
Yapıştı üzerime gitmiyor kaldı sevdan.
Oysa hiç yıldız yokken tutulmuş dilek gibi
Sonu yoktu hayaldi,düştü; masaldı sevdan.

Ellerin çeyizime işlenmiş nakışımdı
Gözlerin bir denize hasretle bakışımdı
Saçların gemileri hesapsız yakışımdı
Hiç umut bırakmadı ne varsa aldı sevdan.

Ne gecikmiş itiraf ne adressiz sitemken
Ne erken sönmüş ateş ne sessiz bir matemken
Yalnızca ilkbahara yenilmiş bir meltemken
Kuşattı dört yanımı ömrümü çaldı sevdan.

Dermansız bıraktığın titreyen dizlerime
İsmini dua gibi zikreden sözlerime
Sabahı düşman bilmiş uykusuz gözlerime
İklimsiz yağmurları zamansız saldı sevdan.