Kaldı mı sevgili,dünyada vefa,
Hasreti tattırdın bana kaç defa,
Sevgi yürek ister,ne gerek lafa,
Gözlerimi ufuklara daldırdın...
Ne hülya bıraktın, nede düşlerim,
Ne baharım oldun, nede kışlarım,
Sılaya göçerken sevda kuşlarım,
Şu gönlümü isyanlara kaldırdın...
Ellerim üşüyor, kalem tutmuyor,
Yüreğim buz tuttu, nabzım atmıyor,
Ömür bitiyor da yollar bitmiyor,
Gide-gide şu Bodrum’u buldurdun...
Sahilde dalgalar ağlar halime,
Mızrap olamadın gönül telime,
Senin için razıydım ben ölüme,
Sevdamızı, sensizlikten öldürdün...
Başım hep dumanlı, dolar gözlerim,
Hasret yağmurları, siler izlerim,
Sana koşardım ya, yorgun dizlerim,
Gül sineme dikenleri doldurdun...
Oysa bir efsane olacaktık biz,
Nazar değdi, göze geldi sevgimiz,
Şarkılarda kaldı, mehtap ve deniz,
Baharıma kırk yediyi buldurdun...
Murada bir avuç toprak çok bile,
Bülbülsüz baharlar,ne fayda güle,
Dağlar selam olsun,lale sümbüle,
Yasemeni,menekşemi soldurdun....
Kayıt Tarihi : 26.11.2004 00:25:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Sevdalar sensizlikten ölmez, korlaşır yakar.
Selamlar
Şiirin başlığı bile yetmiş....Çok güzel...Tebrikler....
Sevgiler....
TÜM YORUMLAR (3)