Sevdam Şiiri - Melih Arda Demirtaş

Sorma sensiz kalan diğer yarımın son halini, sevdam…

Son zamanlarda bir hayli keyifsizim, aniden gelen iyi haberin mutluluğunu yaşayamamışlığım var üzerimde.

Geceden susmuş konuşmak için bahane arayan gözlerimin kamaşıklığı, yüreğimin sızlamışlığı var en derinde.

Bilmesen de toprağına küsen fidanın susamışlığını, ve her ne kadar görmesen de geceden içini karartan bulutun, sabaha karşı ağlamışlığını.

Sevdam,
Sebebi sensin ağlayan küsen bu diğer yarımın ve diğer sebebi de sensin parkta heyecanla salıncak sırası bekleyen, içimdeki çocuğun.

Ben seni tanımadan önceki günlerimi sayarım çocukluğum diye, çünkü sen benim gelen ve geçen en güzel yıllarımsın.

Sevdam,
Öğretmenimsin ders veren, acımasızsın
gözlerinin vurduğu darbelerden habersizsin
sana kırılmak için heves içinde olan kalbimin sesini bilemezsin,
bağırsa da duyamazsın sensiz kalmışlığını.

Sevdam,
Perçemlerinde kaybolduğum, sorma halimi derdimi
düzenine düşman olduğum bu zaman diliminde
sorma gözlerine hasret kalmamın kederini.

Mutluluk ne para ne aşk, mutluluk sensin
sen aşk değil beni tamamlayansın
zifiri karanlığımı aydınlatansın.

Duygusuz bir insanım ben,
sen bana duygu verensin.
Omuzlarıma aşkı yükleyip
her gözümü kapadığımda
gece üzerimi örtensin.

Sevdam,
Köle pazarında sahibimsin
Ahiret vaktinde şahidimsin
Beni ruh gibi sarıp,
Omuzlarımdan ayrılmayan meleğimsin

Sevdam,
Sen benim yedi katlı cennetimsin.