Sevdam... Şiiri - Hasan Belek 2

Gönül bir dergâh oldu, kapısında beklerim,
Aşkının ateşiyle, her an daha beterim,
Yokluğunda kurudu, bütün yeşil eklerim,
Vuslatın ümidiyle, yollarına çökerim.

​Bir garip yolcu gibi, diyar diyar gezerim,
Hayalinle süsledim, yazdığım her eseri,
Kalbimdeki bu aşkı, anlasınlar isterim,
Sensiz geçen her günü, ömrümden silerim.

​Gözlerim ufuklarda, hep seni arar durur,
Hasretin bir hançerdir, sinemi deler durur,
Bu divane gönlüm, ne yapsa da uslanmaz,
Her seher vakti yine, ismini anar durur.

​Ruhumun aynasında, belirir nurlu yüzün,
Sanki bir bahar seli, coşturur engin hüzün,
Sensizlik karanlıktır, sensizlik bitmez bir güz,
Gülüşle aydınlanır, hem gecem hem gündüzüm.

​Sensiz bu dünya zindan, her anı bir işkence,
Can kuşum kanat çırpar, uçmak ister gizlice,
Her nefeste adın var, dilimde bir bilmece,
Varlığınla anlamlı, hayat denilen hece.

​Bir damla rahmetindir, kuruyan bu çöllere,
Merhametinle dokun, kanayan gönüllere,
Muhtacız o ilahi, o tatlı sözlerine,
Şefkatinle de bir bak, biz aciz kullarına.

​Hasan der ki bu sevda, bir ömür boyu sürer,
Kalemim mısralarla, hep bu aşkı nakşeder,
Sonsuz okyanusunda, ruhum sana yükselir,
Ey Sevgili, bu canım, yoluna feda eder...

Hasan Belek
23 08 2025
Akçay