Sevdam Şiiri - İsmail Tataroğlu

Yok umudum...
Tek dostum yalnızlığım.
Utangaç bir çocuk gibi,
Karanlıkta saklanıyorum.
Yokluğun kanatıyor yüreğimi,
Battıkça batıyorum...

Bir zamanlar,
Öyle geniştiki yüreğim.
İçine dünyaları sığdıramıyordum.
Umudum deryalar gibiydi...
Çünkü; sendin yanımdaki.
Gözümdeki,dilimdeki,gönlümdeki...
Şimdi geriye ne kaldı ki?
Anılar ve BEN bendeki.
Ya sende ki?
Benim SEVDAM sendeki...