Sevdalı Kiraz Yaprağı

-Ebülfet Medetoğlu için-
Bir minik serçenin karnını doyurmak için
akıttığı gözyaşından dolayı,
ilkbahar günü hazan vurdu bir sevdalı yaprağı.
Koptu kiraz yaprağı,
kopup düştü dalından.
Bir şair kaderini okudum bugün
o kiraz yaprağından.
Yüreğimi göksümden çıkarıp
o kadersiz, zavallı yaprağı
kalbimin içine sardım.
Karnını doyurmak için
ağlayan o minik serçenin,
dertten yeşil yaprak döken
kiraz ağacının
ayaklarına kapandım.
Dilim yağır oldu
VATAN demekten…
Çocuğum doğduğu köyü
Soruyor her gün benden.
Susuyorum, kalbim ağrıyor…
Susuyorum, gözlerim doluyor,
Susuyorum, içim burkuluyor.
Kafamda dolanıp duran
Deli sevdalar neydi?
Belâya saldık Vatanı,
Vatan başımın belâsı.
Şimdi ben derdin çocuğuyum,
çocuğum derdimin çocuğu.
01 Mayıs 1999