Sevdabilir Şiiri - Serpil Balçık

Cıvıltılı sabahlarımda
Uykulu gözler beni bekler bedeni dinlendirmeye,
Maddemin yorgun uykulu zihni,
Ruhumun dinç aydınlığına karşı!
Al gardını hayat!
Ne bedenim ne de tinim
yorgun düşmez bu sevdada,
yenik düşmez karanlığa.
Serin esintisi sabahlarımın,
Sen savur uykumu,
ben yazarım.

Ben severim ağırlığımca,
Yoğunluğunca düşerim aşka sevgili.

Hey hayat!
Seni sevdiren de güzel sevdamdır,
Bilesin.

Bilesin öncesinin sonrasından ayrımını.
Puslu geceler nasıl da aydınlık aslında,
Yapraklarım nasıl da yemyeşil,
Taptazeyim,
Yıldızlarım da parlak,
Işıl ışılım.

Ey acun,
Seni de döndüren
beni bu aşka düşüren,
Seni de yaratan
bana bu yangını lütfeden,
Seni o sonsuz boşluğa asan da
beni bu dipsiz yüreğe salanla birdir, bilesin.

Hey maşuk!
Seni de böyle döndüren benim.
Gözlerinde ışıltı,
Dudaklarında tebessüm hücresi,
Yüreğinde kıvılcım,
Zihninde çakan şimşeklerim, bilesin.
Seni çepeçevre saran toz zerrecikleriyim,
Bilesin,
Ben, senim.

EKİM 2006