Sonbahar yaprakları gibi zamanı gelince dökülen gözyaşlarım vardı benim.
Ve ilkbahar yağmurları gibi şiddetini asla kestiremediğim hüzünlerim.
Aklımdan çıkarmaya çalıştıkça akreplerin,yılanların soktuğu,
Yüreğinin derinliklerinde kaybolmak istedikçe ayrılık rüzgarlarının savurduğu.
Benim en beri gelen tarafından dört elle sarıldığım,
Senin en ileri dur yanından el salladığın.
Hiç bir doktorun tedavi edemediği sevda yanığı yanım benim.
Sana kesilen aşk yolculuğuna herkesin bir tebessümde vardığı
Gözümde büyütmekten göz göz açılan yaralarımı pişmanlıklarımın sardığı....
Şimdi kim görse bu yanığı "üçüncü derece,iflah olmazsın" diyor.
"Üç vakte kadar kaskatı kesilir,bir daha hiç bir kula yanmazsın" diyor...
Ne zaman geceye ayaz vurup nefes yüreğe düşer, sağ yanım intihar eder sol yanım tutuşur..
Can ÇalışkanKayıt Tarihi : 3.2.2015 11:47:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
düşüncesiz prens
