Sevda Tarlaları Şiiri - İbrahim Halil Demir

Sevda tarlalarıma düştü cemre,
İtaat ederim yarden gelen her emre.
Sevmeyi bilmeyen insanların yüreği,
Benzer işlenmemiş paslı demire.

Sevda tarlalarıma yağdı kırağı,
Yar firağı eritir gönlümdeki yağı.
Seven esir alınsa bile aşkın cihadında,
Düşürmez elinden sancak ile bayrağı.

Sevda tarlalarımı kaplamış sis,
Yar ile olunmaz asla dargın ve küs.
Yarin gamzeli yanağındaki her gülücük,
Nur cemalinde oluyor manidar bir süs.

Sevda tarlalarıma yağdı yağmur,
Yara giden yollarım olmuş ıslak ve çamur.
Sevenlerin bir anlık ayrılığı,
Aşkın bahçesindeki gülleri eder dumur.

Sevda tarlalarıma yağdı lapa lapa kar,
Yarin güzel hatrı için olunmalı işgüzar.
Sevilenin her celali bakışı,
Sevenin gönlüne düşürür en şiddetli nar.

Sevda tarlalarımı kaplamış duman,
Gerçek sevdalılarda olur kamil iman.
Aşka giden yollar meşakkatli olur,
Yüce dağlar vermez insana aman.
13/Aralık/2011