Sevda Şehri Şiiri - Mehmet Emin Özyön

Seni arıyorum her gece, sevda şehrinin sokaklarında,
Tüm bahçeleri gül ağaçlarıyla bezenmiş evlerinin.

Korkum seni kaybetmek değil sevdalım!
Senin beni farkedememen, Bunca sevda varken yüreğimde.

Onun için kopardım gökteki yıldızları, birer birer.
Yıldızlardan kaldırım yaptım geçeceğin yollara.

Gül yaprakları serpiştirdim aralarına.
Ve seni düşündüm...

Bir sonbahar günüydü gelişin, gün batımında,
Akşam güneşinin kızıllığını getirmiştin gözlerinde.

Gün batımı hüzün değildir sevdalım.
Bir şafak vaktinin habercisi.

Çiğ düşer gül yaprağına o vakit.
İşte sen o damlasın gülün yaprağında.

Hasretim, özlemlerim, sevdalarım.
Ve sen!
Sen benim herşeyim.

Bir şiir yazmak isterdim,
Hani, sana olan sevdamı anlatabilecek.
Ama ne kalmış ki yazılacak?
Hamlet'i, Anabelli'yi, İlahi Komedya'yı, Karadutum'u,
Hepsini ama hepsini zaten yazmışlar.
Bir resmini yapmak isterdim.
Gözlerindeki mutluluğu yaşayabilmek için her an.
Oysa Monalisa yapılmış.