Sevda Rüzgarları Şiiri - İbrahim Halil D ...

Tut saçlarını sevda rüzgarlarında,
Savrulabildiği kadar savrulsun.
Otur sevilenin çileli koltuğunda,
İmrenildiği kadar kıskanılsın

Doldur mürekkebini sevda kalemine,
Yazabildiği kadar aşkını yazsın.
Gir seher vaktinde sevda bahçelerine,
Sevda bülbülleri şakıyabildiği kadar şaksın.

Al eline gözleri kamaştıran sevda makasını,
Biçebildiği kadar bu aşka gelinlik biçsin.
Güneş ol doğ tüm sevdalıların üzerine,
Isıtabildiği kadar ısıtsın.

Bestele en güzel türküyü aşkınla,
Söylenebildiği kadar söylensin.
Bin dolu dizgin,dört nala giden sevda atına,
Yüreği dayanabildiği kadar koşsun.

Al eline sevda tarlalarında aşkın orağını,
Sevda özlemiyle biçebildiği kadar aşk biçsin.
Yol gösteren kutup yıldızı ol aşıklara,
Sevdalılar terlemeden hemen yolunu bulsun.

Şarıl şarıl akan,buz gibi suyu olan aşkın pınarı ol,
Sevdalıların bir içimde hararetini gidersin.
Sadece bu sevdayı anlatan aşkın kitabı ol,
Sevda çekenler tarafından okundukça okunsun.

Vur aşkın ağulu hançerini ürkmeden bağrıma,
Saplanabildiği kadar saplansın.
Vur sana vurgun sevdalı başımı duvardan duvara,
Akıtabildiği kadar bu aşkın kanını akıtsın.

Sürmeler çekilsin,yolunu gözleyen bu gözlere,
Aşkınla ovalandıkça ovalansın.
Birbirinden güzel cümlelerle seni yad etmeyen diller,
Aşkın kızgın şişleriyle dağlanabildiği kadar dağlansın.

En güzel sevdaların harcıyla inşa edilen köprülerden,
Seven sevilene kavuşabildiği kadar kavuşsun.
Seni gerektiği gibi görmeyen sevdalı gözler,
Aşkın bahçesini hemen o an terk etsin.
08/11/2005