Sevda Ölümsüz Çeşme Şiiri - Mehmet Cebe

İnsanları çok sevin, insanlığı kollayın
Sevenler, sevmeyenler; altın gibi, çul gibi…
Evrene kök salayım sevgilerden örülü
Çiçekleri barıştan, ölümsüz bir dal gibi…

Anlaşmanın sembolü sevgiye mesaj olayım,
Kalpten kalbe yollayın taze açmış gül gibi…

İster beni bilmeyin, gurbetlerde el gibi
Size hasret yaşayarak öleyim.
Ardımda bıraktığım sevda ölümsüz çeşme;
Tanrı’nın bir vergisi akacaktır sel gibi…

Ölüm gelse ne çıkar? Sevdalara yol gibi..
Gözümden kan damlasın, ben yürekten güleyim.
Evrene kök salayım sevgilerden örülü
Çiçekleri barıştan, ölümsüz bir dal gibi…