Nasıl geldin bilmem ki
Mevsimler ötesinden
Nasıl oydun bu yüreği gizlice
Bir Barak türküsü gibi derinden
Güz yorgunu gözlerime fer verdin
Bütün çiçekler yeniden açtı kucağıma
Yüreğime indi cemreler
Toprağa düşer gibi
Bir deniz kıyısı akşamından kalan kor
Gece fenerleri gibi ölgünken
Nasıl alev aldı bilmem ki
Bir efsane miti gibi
Yaşadıktan sonra nefesini
Uzak olmak artık zor
Oturup içerim akşamları
Seni yaşarım yudum yudum el bilmez
Akşam bulutu gibi yorgun yüreğimde
Bir uzak kente gider gelir gözlerim
Duyarlığım
Alabildiğine büyür
Büyür gözlerimde giysilerinin maviliği
Bir gece yolcusu gibi
Bir koza örer gibi yıllardır
Güvercin güzelliğini örüp durdum yüreğimde
Depreşti kimi zaman
Alyuvarı kanımın
Ne dedim de uyardım bilmem
Uyuyan o periyi
Yaşayıp giderken sakin
Yalnız yatağında derenin
Sessiz akan su gibi
Kayıt Tarihi : 25.7.2014 09:32:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!