Engin bir ummandı gönlümde sevdan,
Bir damla yaş olup,aktı gözümden.
Melekler gibiydi o naz-ı edan,
Niçin çevirdin mah'ım yüzün yüzümden.
Ey sevgili; sen ki bahara eştin,
Gönlüme şimdi bin hazanı saçtın.
Hangi füsuna kanıp,aşkımdan geçtin,
Neden kapattın bana sevda kapılarını.
Gün be gün büyüyor içimde yaran,
Hançer-i aşkındır sinemi yaran.
Söyle ey ahu bakışlı canan,
Neden kapattın bana sevda kapılarını.
Kayıt Tarihi : 17.9.2007 23:34:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Sanat,özellikle şiir öyle bir umman ki; aşkın,neş'enin yanısıra ayrılığın hüznünü ve hicranı dile getirebilmek bile ayrı bir haz veriyor bana.Yaşanmış olsun ya da olmasın.Kaldı ki her şiir birtakım yaşanmışlıklar sonucu vücut bulur.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!