Sevda Gülleri Şiiri - Sevdalı Yürek Özlem

Zamanlar dolusu gülmek isterken
Zamanlar dolusu ağlamışım ben...
İnsan sevdiğine hayır diyebilirmi,
Diyemezmiş işte öğrendim ben.....
Sen bana gözyaşı verdin, ben kabul ettim.
Sen bana hasret mutsuzluk verdin, ben yok diyemedim...
Sevda gülleri açsın isterken bu küçük yüregimde
Hep yaban otları oldu.....
Ve ben onları hep gözyaşlarımla suladım...
Bazen dikenleri battı yüregime,
Bazen kapanmaz yaralar açtı....
Ama yinede bana senden kaldı.
Her defasında seni hatırlattı.
Sevgili..! biliyorum birgün güllerde açacak yüregimde..
Mutluluk olacak onu ayakta tutan....
Dikenleri batsa bile canımı acıtmayacak....
Ve bugune kadar senden bana kalan
En büyük en güzel hatıran,
Bu sevda gülleri olacak....