Unutamazsın geçmişini bazen hatırlamak istersin bir taşını bile unutamazsın ne izler bırakmışındır Dönüp arkana baktığında neler yaşamışındır senden başkası anlayamaz bunları anlayamaz
Ne çok sevmişindir, oynadığın oyunları, arkadaşlarını, cakıl taşlarını, birer anı gelir gözüne
Düşünürsün eskiyi yaşadığın mahalleni yaşadıklarını, kaybettiklerini,hepsi gözünün önünde birer birer canlanı verir.
Sevinçle üzüntüyü bir yaşarsın hayat gözüne başka gelir artık düşündüğünde ey gidi eski günler dersin sevdalar bile bir değişik gelir sana nasıl sevmiştim dersin ne çok seversin o zaman düşündükce İçin acır tıpkı benim gibi..! ! ! ! !
İçime işlercesine bir tarafım eksik kalıyor. İçimi parçalıyor hep çocuksu masumca özlemler duyuyorum. Büyütemediğim içimdeki çocuk gibi masumca saf temiz.
içimdeki çocuk ruhum kalmak istiyor. Hiç gitmek istemezcesine, hep bir tarafım eksik kalyor. Gözlerimdeki özleme karşı, yıkılan hayata karşı çocuksu yüreğimde kadınsı bakışlarım süzülüyor. Hayata karşı yalnızlığımı duvarlara gömüyorum. çaresizliğimi yıkılamayan gururumu anlatıyorum bakışlarımda.
istanbul koskaca şehir bir ben kaldım sanki! elimi uzatsam elimi tutan olurmuydu? boş boş bakışlarım ardından kanayan yalnızlığıma doğru,
içimdeki çocuksu özlemi düşünüyorum. Büyümek istemedim hiç bir zaman. Sevgi neydi? bulunamayan yonca misali bulunsada! eriyen ellerimden kayıp giden vedası,
Seni çok özledim birtanem sen özlemek nedir bilirmisin özlemek sana göre özlemek sadece görüşürüz’den ibaretmi bana göre deyil
kalbime bir hançer gibi acı saplanıyor içim yanıyor kimseye anlatamadığım bir duygu vede hissettiremediğim bir özlem seni cok özledim
Seninle yürüdüğümüz yağmurlu akşamı özledim gözlerime bakmanı özledim saçlarımı dokunmanı sımsıcak nefesini özledim ya sen
Yenilmez yüreğim vardı benim senin karşında yıkılmazdım zaman dipsiz kuyu olurdu benim için
sen vardın bir tek sen vardın aklımın kuytu köşelerinde…
Ne yöne dönsem şiirler şarkılar seni mısralarımda çağrıyordu! Söğlemekden bıkmazdım ben sussam yüreğim konuşurdu.
Adam gibi sevdim derdim bir ben daha çıkarmı karşına bir ben daha bulurmusun.
Seni aklının alamayacağı bir yere sakladım asla bulamazsın asla erişemiyeceksin çok isterdim seninde yüreğinde kartanesi kadar kala bilmek bir kuş kanadı kadar yüreğinde uça bilmek çok Gördün vede gittin.
Hep seni anlatıyorum kendime seni soruyorum nerdesin nerelerdesin diye yoksun Haykırmak İstiyorum sesizliğime gözyaşlarım bana ağlıyor bırakıp gitmene değil seni sende yaşıyorum
Gece olunca bir hüzün cöküyor içime oturuyorum hayal kuruyorum kendi hayalime bile inanmıyorum Artık hayallerimde beni mutlu etmiyor biliyorum yoksun saklısın biryerlerde cıksan gelsen olmazmı
Yağmurun sesini dinliyorum, gözlerim kapalı, yorgun akşamın Koynundayım el ayak çekilmiş ben yine hasretteğim, düşünüyorum, Geçip giden yıllarımı zamanı düşünüyorum, elimde ne kaldı, kim Karlıydı, zamana karşı, benmi zaman mı.
Söğliyecek, konuşmam gereken, anlatmam gereken, çok kelimeler vardı. yaşadıklarımı zamanla Topladım, düşüncelerimi zamanla çarptım, yüreğimi zamanla böldüm, sonuç ortadaydı bende pek Şaşırmadım Zaten.
Gönlümü, yüreğimi, akşamın karanlığında karşılıyorum, kendi boşluğum da karşılar gibi, yüzüme bir Hüzün çöküyor, sesim kısılıyor, kimsenin yanımda olmadığın düşünmem beni deli etsede, amazon Savaşcısı gibi dim dik ayakta kalmak beni daha güçlü kılsada bazen yorulduğumu düşünsemde Yıkılmadım değip kendimi kandırsamda yoruldum aslında
yıkamadığımız oyunlar karşısında. Bugün aynaya baktım kendimi yazmaya başlarken düşüncelerim karıştı aynanın karşısında düşüncelerimle kendimle bocalarken yılların zamanın nede çabuk geçtiğini gördüm büyümüşüm olgunlaşmışım çocukca bakışlarım karşısında inanmak istemesemde içimi acıtsada gözümden süzülen iki damla yaş vardı camdaki yağmur taneciği gibi.
Soluk tenli bir fotoğraf gibi kendime baka kaldım aynadaki benmiydim acaba yıllar benden neler alıp götürmüş bana sormadan hoşcakal demeden
çocukca hayallerim vardı temiz masumca kendimce güldüğüm mutlu olduğum kendime sorduğum yapmak istediklerim vardı daha çok erkendi zamanmı kısıtlıydı yoksa benmi geç kalmıştım.
Acılarımı yuttum vede sustum huzurdu aradığım anlaşılmakdı sevilmekdi sevmekdi hiç kimse beni ben gibi sevmedi sevemedi buralar cehennem oldu bana yanıp kavrulsamda
Öğretmenim seninle geçirdiğimiz zaman içinde o kadar güzel şeyler öğrendik ve o kadar çok eğlendik ki, sizi asla unutmayacağım.
Verdiğiniz emekler ışığında her zaman merak etmenin ve öğrenmenin gerekliliğine inanacağız.
Şimdiye kadar bize öğrettiğiniz her şey için çok teşekkür ederim.
Canım acıyor sen yokken canım yanıyor seni düşünürken hayalini Kuruyorum sen varmışın gibi sen yoksun biliyorum benim yüreğimde Hep sen sen varsın
Sensizlik ölümden’de acı geliyor bana isyanım sensiz kaldığım günlere Kimse anlamaz halimi yokluğun var içimde yokluğun acıtır içimi
Sende vurup gitme sende sevipde terk etme ya sev yada cek git..! !
Çek git derken bile gitme diyorum sana gözlerime bak anlarsın belki Gözlerini kaçırma benden gözlerim yalan söylemez sana seviyorum seni Sensiz bir dünya düşünemiyorum
Benliğimden alıp götürse de,
Soğuk yastıklarla kavga ettirse de,
Yanımda olmadığını düşünsem de,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!