Sevda Benim... Şiiri - Hasan Belek 2

Sevda Benim...

Gönüllerde açan yara, haz benim,
Dudaklarda yakıcı bir söz benim.
Hem baharım, hem de ayaz, kış benim,
Seni gören sevdalıda öz benim.

Rüzgârlarla eserim en derinden,
Bir damlayım bulutların serinden.
Ay kıskanır gecedeki ferimden,
Çiçek coşar toprağıma terimden.

Nice beyler diz çöktüler önümde,
Şanla şöhret silinirdi dününde.
Ateş oldum Mecnunların gönlünde,
Aslı için yanan Kerem ünümde.

Şairlerin dilindeki heceyim,
Bestekârın uykusuna geceyim.
Çözülmeyen en derin bilmeceyi,
Aklı baştan alan sırr-ı yüceyim.

Kâh zehirim, kâh şerbetim, bal benim,
Dilde nağme, elde kırık dal benim.
Kâh bir ateş, kâh savrulan kül benim,
Gözde yaşım, seste saklı gül benim.

Dağı delen Ferhat’taki el benim,
Çölü aşan o yorgunluk, sel benim.
Korkuları hiçe sayan yel benim,
Güçlüden daha zorlu belâ benim.

Yunus’taki o ilahi nefesim,
Mevlânâ’yı döndüren o hevesim.
Sessizlikte duyulan en gür sesim,
Benliğinden geçenin son adresim.

Nebilerin yüzündeki o nurum,
Evliyanın kalbindeki huzurum.
Kul olana en büyük bir gururum,
Yaradana vardıran o şuurum.

Ne cismim var, ne de bir yer, yön benim,
Dünüm yoktur, bu günümle, an benim.
Kıymet bilen yüreklerde şan benim,
Kul Hasan'i der ki, o Sevda Benim...

Hasan Belek
17.07.2025 - Akçay