Sevda Ateşi Düşünce Gönlüne

Sevda Ateşi Düşünce Gönlüne

Tatlıdır sohbeti san hoş gelir.
Şeytanlar kamçılar şehvet haz verir.
Akıl baştan gider kara ak gelir.
Sevda ateşi düşünce gönlüne.

Anne, baba, eşi dostu dinlemen.
Sevda ile şehvetini seçemen.
Nefsinin peşinde pervanesin sen.
Sevda ateşi düşünce gönlüne.

Hoş karşılanırsın üç-beş gün öyle…
Anneye, babaya benzemez sözle.
Çok pişman olursun maske düşünce.
Nedametin geçmez, artık nafile.

Ne kadar darılsak bizden birisin.
Annenin, babanın çok sevdiğisin.
Her zor anında da yine destekcin.
Başın sıkışırsa gel bize yine.

Bu ne acele iş, bu ne macera?
Filme gitmiyorsun! Acı hayata…
Hayatla yazılan bu son hatıra.
Sevda ateşi düşünce gönlüne.

Eşi, dostu, akrabayı küstürdün;
Madem sevdin hani nerde dünürcün?
Allah’ım yinede seni güldürsün.
Neden çekip gittin bizi böylece.

Sevdadan büyüktür kalbin sızısı.
Oturup, kalkmanda başlar ağrısı.
Paylaşaman yoktur ana duygusu.
Kemirir bünyeni, sıkar ruhunu.

Nerde gelinliğin ak telli duvak?
Namahrem yüzüne kimler bakacak?
Elbisen düşüyor yok hani kuşak?
Bir anlık gaflete, bıraktın bizi.

Yürekte kor oldu, gönülde yara.
Sapladın bıçağı sen bağrımıza.
Yüzümüz olmuyor artık yukarda.
Değer miydi bu aşk bizi kırmaya?