Sensiz geçen zaman sustu içimde,
Sığamadım hiçbir ana, sen yoktun çünkü,
Sabırla büyüttüm adını her nefeste,
Sakladım gözyaşlarımı geceye gizlice,
Sana çıkan her dua, kalbimde yankılandı.
Emanet ettim sana içimde büyüyen sessizliği,
Eşsiz bir bekleyişti, adını ezberleten geceler,
Elimde kaldı yokluğunun gölgesinden süzülen zaman,
Eksilen her saniyede sen vardın, gizli bir iz gibi,
Eğer bilseydin, suskunluğumda kaç kez seni çağırdığımı...
Vazgeçmek kolaydı, ama ben seçmedim,
Var olmak, seni beklemekti aslında,
Varlığınsız geçen her gün eksikti,
Vakti geldiğinde gözlerinle tamamlanacağım,
Ve kalbim ilk kez tam olacak senle.
Düştüm ama hep sana doğru kalktım,
Dilsiz kaldı zaman sensizliğe,
Dünyam yarımdı, gözlerinle bütünleşene dek,
Dur dedim kalbime, sabret dedim,
Döneceğini bildiğim için sustum günlerce.
Alev alev yanarken içimde sen, küle dirildim
Aynı gökyüzüne bakarken dualar ettim,
Anladım ki bazı SEVDA lar zaman ister,
Aşk sabırla yoğrulur, iz bırakmadan olmaz,
Artık vuslatın eşiğindeyim, gözlerin ufukta.
Sonsuz zannettiğim bekleyişin sonuna geldim,
Ellerin elimde, artık zaman akıyor birlikte,
Vuslat, sabrın ödülüydü kalbime yazılan,
Doğru zaman şimdi; sen, ben ve bir ömür,
Artık bir adım değil, bir ömür sana yürürüm.
Kayıt Tarihi : 2.7.2025 16:39:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!