Senle birlikte böyle yaşamak çok zor
Her an yanında olup, delicesine severken
Senin bunu bilmediğin anlarla savaşmak,
Ne beklediğimi bilmeden,
Anlamadan sadece beklemek
Ve zamanı tüketmek
Aşk üçgenine daldım bu yolda,
Oysa matamatikten hiç anlamazdım ki okulda.
Kaldım,dona kaldım
İstanbul limanında rüyalara dolandım.
Söze ne gerek var ey deli kalbim,
Ben kölen olmayı çoktan kabul ettim...
Nefes aldığım andan,
Fazlası yasak insana...
Sevmek,sevilmek
Hatta sevmeyi düşünmek bile,
Yasak bu dünyada...
İnanmıyor gözlerim,
bu aşkı sana ben mi yazdım.
İnanmıyor gözlerim,
Bu sözleri ben mi bu kadar acıyla donattım.
Kısa ve aptal zaman parçasında,
Yaşadığımı sanıyordum yıllardır...
Oysa seni tanımıyordum.
Sahilde de dolaşıyordum pembe elbisemle,
Delicesine koşuyordum topuklu terliklerimle...
Görmemişdi gözlerim böylesine aşkı,
Benim ilk aşkım hiç de sıradan değildi.
Masumdu,
Çocuksu saf duygularla dolu,
Oyun gibiydi.
İlk aşkım…
Heç unutameyrem o günlerimi,
Heç bilmeyrem gönlümün baboş diyen dillerimi…
Heç hatılayabilmeyrem ki! Ana
Fikrimde resmeyleyişini…
Ana bilmeyrem dayanacakmışım,
Uzak bir hayal gibisin…
Hayal olduğun süre varsın,
Ama hayallerimde ben olduğum süre yaşarsın…
Güzelsin ve bana özelsin,
Hayallerim sen olduğunda eşsizsin...
Ne resimler çizdim daha önce,
Büyüleyici mavi gökyüzleri,
Yeşil kırlar, dallar ve ovalar,
Güzel kadınlar, güzel adamlar,
Tutsak kalmış zamanlar,
Yarama çare olacak doktorlar çizdim.
Selam, şiirlerini okudum. yazmamaya karar verdim. adetim değildir zaten siteye şiir yazmak, sana da başka türlü mesaj yazılmıyo :) aşk ne çok hayatımızda ve ölüm her insanın ortak yakarışı, hiç birimiz bir diğerinden daha farklı değiliz galiba, sadece biraz farklı kelimelerle tanımlıyoruz içimizdek ...