Hoşgeldin anne, 
Uzun zaman oldu 
görmeyeli seni ,
Yüzün yine aynı  ,
Bildiğim ama hiç tanımadığım
Bir yabancının yüzü.
Çok özlediğimi anlama diye
Kaçırıyorum gözlerimi.
Gözlerimi okursun korkusuyla,
Ama sesim kaçamıyor,
çünkü titrek ve yorgun,
Karşılaşmamızın hiç heyeyecanı yok.
 izlediğim filmler yada,
anlatilan hikayelere , 
Başka annelere benzemiyor.
Ne zaman görsem seni
Donup kalıyorum 
Güneşin yetmediği kutuplar gibi 
Suç benim mi,
yoksa güneşin mi,
İnan bunuda  önemsemiyorum. 
Seninle konuşacak iki kelime 
Bulamıyorum.
Sana  kurulacak cümleleri,
Hayat  bana hiç ögretmedi.
Sen biliyorsun duygulardan kaçmayı.
Konuştuğumuz an,
Yılların özlemi bir anda kapatıyor ışıklarını.
Siliniyor  bir anda onca hasret, 
onca bekleyiş
Aslında seni beklemeyi seviyorum.
Seni sadece seyrederken seviyorum anne.
Aklıma her geldiğinde, 
İçimde bir sohbet açılıyor. 
Bütün yaşayamadığım duyguların 
sorumlusu benim diye düşünüyorum.
Bir parçanım senin,
Ne istediğini benim anlamam gerekli  diyorum .
Cennet bile ayağının altındaysa 
Bunun üstüne bir kelimem yok sanki .
Görmesem özlüyorum anne,
Özlemini seviyorum . 
Konuşmadan, sarılmadan ,
Uzaktan seviyorum seni. 
Yan yana gelirsem 
Eksik kalıyor üşüyor içimdeki cocuk.
Hayalimde sarılıp ısınmayı 
Seviyorum .
Aklına gelmiyorum ,
Aklımdan gitmiyorsun .
Adımı unuttuğunu hissediyorum ,
Ama buna kızmıyorum. 
Ben biliyorum ki,
Senin adın anne,
Ve ben suçu kendime bulmalıyım .
Gelme yanıma istemiyorum. 
Yüreğimde ki sıcaklığın 
Bakışlarında üşümesin.
Bir fotoğrafımız bile olmasın. 
Karnından kalbine yolu bulamadım,
Bulamadım anne.
Düşlerimde seviyorum seni ,
Düşlerinde bari sev beni  "Anne...."
Volkan Gülbitti 
Sadece volki 
 
Kayıt Tarihi : 8.10.2025 22:06:00
 
 
 
 
 Şiiri Değerlendir
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!