Camın duvarlarına çarpan bir kaç yağmur damlası mı daha yaşlı seyrek kirpiklerimden?
Yoksa ruhum mu yaşlı bu koca dünyanın asırlarını barındıracak kadar?
Nefesim sallarken ağaç dallarını bir hışınla sorarım sana;
ben mi daha aşığım?
Yoksa sen mi daha?..
Sen mi hissedersin sükunetin bağırışlarını yapraklar düşerken gözlerimden,
düşenler yaprak mı ki sahiden?
Düşen sen misin yoksa kalbimin uçurumlarından son bir meftun bakışla?
Son bir dokunuşla son bir sokuluşla...
Ben mi daha aşığım,
yoksa sen mi daha?
Kayıt Tarihi : 4.11.2025 03:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Anlamsız heyecanları aşk sanan var mı aranızda? Aşktan bir o kadar korkan, kaçan ama yine de onu arayan? Şiirlerimde hep bir aşk temasını işliyorum ama bilmelisiniz ki bu beslediğim aşk hayatımdaki her şeye ait. Birine, bir şeye değil. Beni ben yapan her şeye. En çokta kendime yazıyorum bu aşk şiirlerini. Ancak aşk, bu fırtınalı hayatımı dizginleyebilir. Kendime, hayatıma duyduğum aşk. Hayatın bana bıraktığı acılardan nefret edecek kadar körpe değil ruhum. Aşık olmayı öğrendim onlara.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!